ความรุนแรงในยุคอาณานิคมในประเทศไทย
เมื่อถึงเรื่องความรุนแรงในยุคอาณานิคม มักจะเริ่มเห็นเรื่องราวของผู้ลี้ภัยที่มาพักอาศัยในพื้นที่และกล่าวถึงการรับมือกับความรุนแรงและคุกคามจากผู้ค้ามนุษย์ โดยเป็นสถานการณ์ที่กำลังแพร่หลายและพบเห็นได้ตลอดประเทศไทย
การสร้างอาณานิคมในประเทศไทย
การสร้างอาณานิคมในประเทศไทยมีต้นกำเนิดมาจากความต้องการของผู้ประกอบการที่ต้องการพื้นที่สำหรับการผลิตและการลงทุน ซึ่งเป็นเรื่องที่เผยแพร่ขนาดใหญ่ในช่วงสมัยพุทธศตวรรษที่ 21 โดยมีการสนับสนุนจากการแข่งขันของประเทศในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่เมื่อพื้นที่ห่างไกลถูกพัฒนาขึ้นมา ก็ได้เพิ่มความเป็นอยู่และยังกลายเป็นการดึงดูดแรงงานจากต่างประเทศมาเป็นประเทศขน neighbor ที่เหมาะสมสำหรับการผลิตผลิตภัณฑ์ที่มีต้นทุนต่ำและการจัดการที่ตอบสนองต่อผู้ประกอบการ
ความรุนแรงในอาณานิคม
ด้วยจำนวนผู้ใช้งานที่สูงในอาณานิคม การรับมือกับความรุนแรงเป็นเรื่องที่สำคัญในปัจจุบัน แต่เมื่อผู้ที่กำลังมองหางานจำนวนมากในพื้นที่อาณานิคมแทบจะไม่มีทางที่จะหันกลับ บางครั้งผู้เข้ามาทำงานในอาณานิคมอาจมีแต่ความหวังเพื่อหาเงินเพิ่ม มากกว่านั้น มีผู้ใช้งานที่อาจเกิดความผิดปกติ เช่นการถูกสังหาร ความเลวทรามของค้ามนุษย์ อาชญากรรม การล่าสัตว์ป่าผิดกฎหมาย การปล่อยนรกและเด็กถูกค้ามนุษย์ เป็นต้น
คุกคามและความยากจน
บางครั้งการเปิดโอกาสให้กับผู้มาทำงานในอาณานิคมอาจเป็นการขโมยแรงงาน รวมถึงปัญหาความยากจนที่อาจกระทบต่อครอบครัวของพวกเขาเมื่อพวกเขาไม่ได้รับค่าจ้างที่เพียงพอ เมื่อมีบางสิ่งที่ถูกโจรกรรมขโมยจากพวกเขา อาจทำให้เกิดหนี้สินสะสมอย่างรวดเร็วและสิ้นหวัง
ความรุนแรงอย่างรุนแรง
สังคมอาณานิคมที่เกิดขึ้นหลังจากการพัฒนาอย่างรวดเร็วเริ่มมีปัญหาความรุนแรงและได้รับการสงครามการปกครองจากองค์กรผู้ค้ามนุษย์ห่างหายและยังรักษาการจับกุมกันไม่ได้เต็มที่ ความโกรธและความรุนแรงอาจถูกเรียกเป็นอย่างดีหลังจากมีการทำความเข้าใจว่าผู้ลี้ภัยที่เผชิญกับความรุนแรงโดยรวมจะเป็นผู้พิการที่เกิดขึ้นเมื่อญาติของพวกเขาถูกบังคับให้ทำงานโฉ่ลงทุน หรือพบว่าต้องชำระคืนเงินกู้ที่ยังเหลืออยู่ โดยไม่มีวิธีไหนที่จะช่วยแก้ไขปัญหานี้
บทสรุป
ความรุนแรงในยุคอาณานิคมในประเทศไทยเป็นปัญหาที่คุกคามสังคมแสนว่าง่าย เมื่อมีผู้ลี้ภัยจำนวนน้อยที่กำลังเผชิญหน้ากับความเลวทราม แต่ปัญหาความรุนแรงจะเป็นโรงเรียนสำหรับการพัฒนาและส่งเสริมการปฏิวัติ นอกจากนี้การซื้อขายมนุษย์ที่เกิดขึ้นในอาณานิคมเป็นเรื่องที่ควรต้องกำกับดูแลให้เข้ากับกฎหมาย โดยการให้ผู้ค้ามนุษย์สามารถทำงานตามกฎหมายและไม่ต้องเสี่ยงกับการถูกเรียกศาลหรือคนโดยสารกลับไม่ได้
